ओम नमव श्रि जग्डंब,ओम नमव श्रि जग्डंब,नमनं तुझांब करून पृराणब,डपावर्थापतुन्तुनयातां,डपावर्थापतुन्तुनयातां,शाहि रहा महारात्राचाप्रान,सिवप्रभूच गात गुणगानते,अधिनमन सादुसंताला द्नानेश्वराला,एक नाताला रामदासाला,तुकाराम गाडगे बाबान्जागुरुचर्णाला जिराजिदी,नमन्माजे नमानन्दाला,गुरुमाउलीला सुबद्रामातेला सोणामातेला पाणुरंगाला,सांगली जिल्ला वाल्वेतालुग्याला मुकामी मालेवाडीला,शाही रिसाज चड़वीला, पुर्ण चड़वुन शाही रिसाजाला,शाही रिसाज चड़वुन शाही रिसाजाला,व्यक्यान रुपी पवाड़ा अपल्या समोर साधर करत अस्तान,छत्रवती शिवाजी महराज याना दिल्ली वरुं निरोपालेला है,अमान्तृनः शिवाजी राजाला, शिवाजी राजाला, यावः आगरहाला, यावा आगर्यालां,अवरंज्माच वाड़ दिवसअनि यावाड़ डिवसस निमिठ्य आगराह् भेटिला, शिवाजी राजाला, यावः...असा निरोब मीर्जा राजाला, मिर्जा राजे जैसिंगमाला,जैसिंगमालै महरादाला, शिवाजी राजाला, तुमि आगरह भेटीला अगरह भेटीलाां, जिरालसुदेजा??सर्जा कोलाटी आणि गवरां, गावगावी खेल करन्याला,सर्जा कोलाटी आणि गवरां, गावगावी खेल करन्याला,सर्जा कोलाटी आणि गवरां, गावगावी खेल करन्याला,सर्जा कोलाटी आणि गवरां, गावगावी खेल करन्याला,कस्तूरा होती जोड़ीला, कस्तूरा होती जोड़ीला, न सर्जा आला नस्रापुराला, सर्जाचा धोलवाजला,नस्रापुर जा विशी तुल सर्जा नी कस्तूरा, अपला खेलाचा साइत्या अपले पाठी वर है, गवात आले, पण गाव सुनसुना आतोत, कुणीच नाई, नस्रापुराला शांतका, पोराई बलतेत नाई, गवातला गावकरी कुणी दिसत नाई,हेस्कर काई बोलला, हेस्कर काई बोलला सर्जा कोला डेला, अर सर्जा कौन भगनार तुझा खेल, सर्व गाव भाईर गेलेला है, सिवाजी राजे आग्र्याला निगाला है, और राजेच्या स्वागता साथी पातिल, कुलकर्नी,गावातली सर्वमंडाली नरौ नरी गेले, स्वागता ला गेला, सर्जा मार्जी राजे जी जी, उसय बोलली सर्जाला न,सर्जा और माझे वागा, बगाय च शिवाजी राजाला, चल, सर्वगाव नदी तीरी गेला,इगलून महराज राजगडा वर निगाले होते, महराजांचे आंगरक्षाक महराजांचे मरुवर होते, मधारी मेतर होता, चितनीस होते, वाते होते, शम्भू राजय होते,राजय हत्ती वर बसलेले, सर्वांचा निरोभ्यूं, महासाह्बांचा निरोभ्यूं, जगदंबेला प्रणाम केला, जगदं, जगदं, जगदं, आणि राजय निगाले, ते नस्रापूर्च्या जवल आले,आले, राजय आले, राजय आले, आणि राजय आले मणुन इशारा जाला, सिंग वाजला गेला, गाउकरी उठून भेर आले,शिवाजी भहराज अकी, प्रणाम शिवाजी राजयाला, शिवाजी राजयाला, शिवाजी राजयाला, नर नारी धर्शे नाला,मुझ्रा केला शिवाजी राजयाला, मुझ्रा केला शम्मु राजयाला, पाटील काई बोलला, आज राव मुखा माला,राजय, अच्छे दिवस मुखा माला रहव, नस्रापूर, नस्रापूर क्या परिसार अतल्य है, सर्वलोकांची इच्छा है, महराज मनाले, दूर पल्ला है, पस्चे कोछ जायता है, आज हमी मुखा माला पुन्याला जाना,पर्तीचा मुखा मात जमल्यास रहू, पतला नी इच्छा प्रगट किली, दूदाचा तांब्या अनलेला, विनन्ति केली राजयाला, विनन्ति करताज,राजयानी माउतला खुणाउल, हत्ती खली बसला, राजयानी दूदाचा तांब्या हताथ गेता, सौउशय जितनी साला, राजयानी दूद प्याला लागलीले, राजयानी वलगल, आर्द दूद राजय प्याले,आर्द शम्बूर आईयाला दिला, राजय मनाले, वलगला मी, तुम्झा मनात काई उता, दूसर्याचा काई गहू नहीं, पर मावलचा दूदा है, अपल्या मानसाचा है, या मावलचा दूदा वर या धारे वरच आमी जगलो,हे स्वराच्यो वा केलो या मावलचा मायचा धारे वर् अपली मानसा दगा करनार नहीं, किम्भीर्ष्ट !इकड़ा कस्तुराला दिसत नोता, गर्धी आपार ओती, ताचा वर करुण करुण कस्तुरी भगत ओती, सर्जाचा अल ध्यानाला, सर्जाचा अन ध्यानाला, अन त्याना काई केल ?सरजानी गुढगा वर केला, गुढग्या वर पाय ठेवाला... कसतुरी का सार्जानी गुदग्या वर पाय ठेववता थ, सर्जानी गुढग्या वर केला, गुद्या वर पाई ठेवाला... कसतुरी का सार्जानी गुदग्या वर केला, गुदग्यचमाला कंटाला, मोत्याचा कंटा शुवला, कुण्डल होते कानाला, सिवगंद होता भालाला, जिरेटुक होता डोक्याला, मोत्याचा तुरालोंतेला,शम्मुवाल पुड़े बसलेला, बालदार-चौफ़दार, तलवारी-होडेशवार, धवीला... कसतुरसाःग सर्जालासाँखसर अम्द्या resembleयाज, माराजांचा भुरुबार,नांडवली गावा मते तल्मित खेड़नारी पोराराजांचा सवरक्षणा साधी,राजांचा भुरुबार अग्र्यालानी गाली वोतीमाराज पुन्याला पोछले,माराजांचा पुण्याचा मुकाम हलला,माराज आगे कुछ करत करत अग्र्याला जाओं पोछले,इगड़ सर्ज्याचा खेल चालला उता,मावल्या मते गावा गावाथ थिरत उता,धरी कपारी थिरत उता,येक वारता मावल परान्तला मावल प्रान्तलान,काल्यी वातली सर्वलोकाला,कैद केला शिवाजी राज्याला ....कस्तुरा मंते?सर्ज्या?हर अपले शिवाजी राज्याला कैद केल बनता,नजर कैदे ठेवले हैं,हुँ,आउश्वाहेब,राजगडा वर आये,राज्य कार्बार आउश्वाहेब अक्ता जिज़ाउश्वाहेब,पण अपला बाल,अवरंग जमाचा मगर मिठीता है,काई वातला असेल त्या मातेला?कस्तुरा बोलली सर्ज्याला,बोलली सर्ज्याला,भीती वाठती की swallowed an escaped,भीती नजीव हच्सोता,काई वाठताइमूसेल मातेलाजिज़ा मातेला?सल जाऊ नअण्डजिजी,वस्तस्ती,नणदऽवलमज्ज्जव,सर्वसांगु गवराकाला गवराकाला जिराजीजी,सर्जा नणदवली गवी आलेला है,सर्जा नणदवली गवी एताथ,नणदवली गवातले कुलकर नी,यानी जगदम्बेला संकड़े गतले,गनपती पान्यां ठेवला,माजा राजा सुक्रू पिवंदे,गजा नना गनराया,विगन हर्त्या गजा ननाला,पान्यां ठेवला,कुणी देवीला नवस केला,नर्श्य शास्त्री गनेश तोत्रवाचू लागले,सर्जा तोतल्मित गेला बोले भाईरीला,हाँ खोले देचा पोर्या,भाईरी बुण दन्ड मारला दन्ड धोकीला,सर्जा तो काई बोलला,माजा राजा सुक्रुपियूंदे भाईरी देवा,खेल करीं तुझा समोर, कसनत करीं,सर्जा तो बोलले नवसाला,सर्जा तो बोलले नवसालान,सर्व गाव सिवाजी राजा साठी,काण याच गावातील,काई पोरा बाराजांच्या बुरुमार आगर्याना होती,मावल प्रंता मदे,प्रतेकाचा चेरा विचारी दिसत उता,इकड़ा खानाची फ़ूच,दरोज वेग-वेगला डाउ करत उती,जिजाव साहेब अपल्या फोजेला,डोल्यात वात गलूं पारा करायला संगत उती,इवडियात वार्ता आली,वार्ता आली, सर्जा पल सुटला,पाटील, अपला राजा सुटला,गड़ वर तोपटा गली,गड़ वर तोपटा गली,गड़ वर तोपटा गली, तोपटा गली,ही तोप कसली डागली गिली,अपला राजा गड़ वर पोचला,अवरंजबा चा मगर मिटी तुन सैल सालामात आला,भड़ जी बोआ, तुमचा गणपति पान्यातन बाहर काणा,पाटील, भैरी देवाचा नवस ठेडा,सरजा नाचाय लागला, आला राजा आला,भैरुवाचा नवारा,शिवाजी महरास्की,आनंद ज़हला सरजा नवारा,ज़हला सरज्या लागि राजि जी,क्याने ये तोप ढागली वती, ये कोरे गडवाण ढागली वती,महाराज राज गडवार पोस्ता है, सर्वगडवार तोपा ढागली वताै,ये आनंद ची बातमई वती,या माउल्या मदे आन गडवार खलवात बसल,राज्यानी या गडवार बसलेला बैटकीला संगीतला,राजधानी ची जागा बदलायची,जिलावस साहेब अनाय लगलिया,अच्छानक राज्यान ची काई ढोक्यात आला,माला मासेष, कान राजधानंची जागा ऐसी हऽी,कम दरि आला तर काला कि लिएरूमिएला,राज्याणी या गडवार सुच्चवायेका राज्यान्मा नावित,वेगवेगले गडवार लक्तलियी नावित,काईंचा मन्ना जाला कि राज गड़ानीच अपनाला सर्वा धाकवुल,काई वाइट केला या गड़ान,हा गड़चा सावा, देवगिरी उंच होता,पर देवगिरी बेशा, हजारों पठीन उंच आसुनारा,तो गड़ राज्यांची अध्यानी होता,श्योटी सर्वानी प्रस्ण केला,मासहबाना विचारला,मासहबान ची नजर वलली,बोट गयला राइगड अगड़,अनन्द जाला सर्वाला जाला सर्वाला,जाला सर्वाला जाला सर्वाला,प्रस्ण हुकुमजाला इतला बांध काम करने करता,बांध खात्याचे,हिरोजी इंदोलकार महाराजाच वरुवार,राइगडा वर निगालिले,गो्डे जा डबाच्या वाज उठू लागली,राज्ये राइगडा वर पोचले,राइगडा वर सुरुं धडा धड उडू लागले,दगड कोसलू लागले,कडे तुठू लागले,हिमारती वार उभाराव लागले,बांध काम काठ्याचे काम सुरू जाला,बाजार पेट,राणी महाल,बुरुस,तट्बंदी,दीन वर्षाद,गड देखना बनला,महाराज गडा वर आले,महाराज आनी पानी गेली,जिजव महासहेप,राइगडा वरच मुक्का माला उतया,आनी राज्यानी सांगितला,हिरोजी,गड मजबुत जाला,पक्का जाला,हो राजी,या गडा तुन कुणी उशकत नाई,आनी या गडा तुन याव,या गडाचा कड़ा चड़ून याव,मझें कालाच्या चथीवर पाय ठून याव,कालाच्या चफ्डयात हाथ घलून याव,राइगणा वर कोण चड़ूनील, त्या तरुणाला।एक सेर सोन्याच कड़ा नी काटिवाल्ड घोड़ मिलेल, आइगलत का।गाव गाव दवणडी सुरू धली, आणि याच वेल आह सर्जा कोलाटी।सर्जा होता करणगावाला करणगावाला,कृष्णा कोईने चा तीराला, आणि दवणडी होता अच्छा।सर्जा चा खेल चल्ला उता, सर्जा नी अपला धोड़का बंद घेला आणि पुना आवाज आइखला।कई कांच चा लख्षे गेला त्या करण मदले असनारे दोन मनूर्या कड़ा।मनूर्या चा टोक भगत असताना, दोक्याचा पागूटा पड़त उता।अन आता राइगड चड़ाईचा है।सर्जा चा अलध्यानाला, सर्जा चा अलध्यानाला, अबोला जहला, अबोला जहला दाववं बंद घेला।कोईना कृष्णाचा तिराला, या कराण गवाद बाजूल असतारे धर्मशाले मदे मुकाम केलेला है।जढडाचा जवल दगडाओर बसलेला है, कुछल्या तरी विचाराचा तंद्रीत है।कस्तूरा बोलली सर्जाला, है मझ्या वागा, आबोलकारतू जहला...कस्तूरा बोलली सर्जाला, है मझ्या वागा, आबोलकारतू जहला...सर्जा काये बोले कस्तूराला, सर्जा काये बोले कस्तूराला...दुपारी दवणडी आइकलिस्ना, मी गड़ी एंगनार, मी जानार...हाथो तो लावला चातीला, हाथो तो लावला चातीला...कस्तूरा बोलली सर्जाला, है मझ्या वागा, गड़ी एंगनार, मी जानार...जेवन जाला, रात्री मुकाम गेला, और दोगानी दुसर्या दिवसी लगलाच मार्ग धरला...कुड़ा आले वनाल, गड़ाच्या पाइत्यालाले, यह गड़ाचा नावा है किल्ले कोंढणा...किल्ले कोंढण्याच्या पाइत्यालाच, है गावा है, यहता दिवीचा ठिकान है...यहाँ तिकानी सर्ज्याच आणि कस्तुराच लगना जाला उत, यहला कौंढण्पूर मतले जाता...यह कौंढण्पूर मदे प्रन्नाम केला दीवीला, केला दीवीला, भवानी मातेला, भवानी मातेला...सर्ज्या तित्रों निगाला, एक मुकाम तैना माची वर केला...तोर्ण्याच पाइत्याशी माची है, यह धन्गराच वस्ति वर...लिंगाना या ठिगानी मुकाम गेला, समोर बहल खोल नरी सयाद्री चे कड़े...बोटाने दावी पत्नीला कस्तूरीला, तो बट तो रायगड किल्ला...में एंगनार, बोटाने दावला किल्लान, एक रात्र मुकामी राहीला...अंत्या दरी कपारे तोनु उद्रों, काल नदी उलाणली, किल्ले रायगड चे पाइत्याला आला...जवल एता देता जगधी वर गेलेला है, तो भवानी कड़ा त्याला दिसला...भवानी कड़ा दिसतात, सर्जातो बोलू लागला, काई बोलतो कस्तूरीला, कस्तूरे इतुनाच में एंगनार...माझा राजाना दोंडी दिलिलेले, अनेकारी अता ब्रें प्रेतना केलिलेले, भवानी येश दिल मला, भवानी येश दिल मलान...एंगुन जानार कड्याला, मिल्वीन सोन्याच्या तोड्याला, आत्मविश्वास होता सर्जाला, सांगतो अपल्या पत्नीला, सांगे कस्तूरीला...आत्मविश्वास होता सर्जाला, सांगतो अपल्या पत्नीला, सांगतो अपल्या पत्नीला, सांगे कस्तूरीला...आत्मविश्वास होता सर्जाला, सांगे कस्तूरीला, सांगे कस्तूरीला, सांगे कस्तूरीला...शिवाजी राजा न केलेला बक्षीश मिलवने करता, सर्जा कोलाटी भवाणी गड़ा चटना रहा है, सर्जा कोलाटी या भवाणी गड़ाच्या पाइतेला अलेला हैशाही राणी साजा चडवीला पुर्ण चडवों शाही रिस्सा जालाआज गातो शिवाचरित्राला पैजेचा विडा उचलला, सोन्याच कड़ गेन्याला, सर्जा तो तयार जाला और पत्नी कस्तुला जोडिलाशाही राणी साजा चडवीला पुर्ण चडवों शाही रिस्सा जाला, शाही रश्मो गातो बोध्याला जिरांदेजीभुवाइ कुण्ड भोमीवारी भिमेच्यातिरी असे पन्धरी शिवामंदीर यावे बगण्यासपित्र हो, चत्रपती शिवाजी महराजान चा गुण गान गाता गाता..महराजान चा जिवना वर बोलत असतान माला मैलेले मांधनातों पि माझा संसार सजवला नाई..तर महराजान चा चलता बोलता समाराक या पंदर्पुर लाउभा के लेला है..या बगाईला पंदर्पुरा मदे शिवतीर्च निर्मान के लेला है..जानचा मूल पंदारी रहनी त्या शिवाजी राजाच शिवस्रिष्ठी बगण्यासाथी..या भक्ति मारग रोडलाया भू वैकुंट भोमीवारी भिमेच्यातीरी असा है पंदारी..शिवमंदीर यावे बगण्यास.. गुरू नमानन्द असिर्वादास..शहिर देश्मूक गात पवाण्यास..चत्रपती शिवाजी महराज अखी.. जय भवानी..जय भवानी..