ਗੀਤਾ ਸੀ ਪਰੋਮੀਸ ਤੁ ਮੇਡੇ ਨਾਲ ਵੇ ਰੱਖ਼ਿਗਾ ਖੈਆਲ ਪੂਰਾ ਦਿਆ ਤੋ ਬਾਦ ਵੇਮੇਡੇ ਲੀ ਤਾ ਮੇਟ ਭੀ ਨਾ ਨੀਕਲੇ ਤੋ ਮੇਡੇ ਵੀ ਨਾ ਮੀਟ ਭੀ ਨਾ ਨੀਕਲੇ ਹੈ ਯਾਰਾ ਵੇ ਨੀਪਾਲੇ ਨੇ ਕਾਲੀਆਂਯਾਰੀਆਂ ਚੇ ਬੈਸੇ ਫੀਰ ਫੂਕ ਦਾ ਜਟਾ ਮੈਨੁ ਨਾ ਟਰਾਕੇ ਦੇ ਵੈਬਾਲੀਆਂ ਓ ਰਾਤੀ ਪੀਟੀ ਵੀਚ ਮੇਡੀ ਮੇਡੀ ਆਗ਼ਦਾ ਦੀਨੇ ਭੁਲ ਜਾਨ ਗਲਾਂ ਵੇ ਤਨੀਤ ਮਾਰਕੇ ਬਸਾਨੇ ਤੁ ਨੁਦਾਰ ਲੇ ਨਾਈ ਗੈਰ ਬਾਰ ਫੁੱਲ ਰਾਤ ਬਾਰ ਰੇਨਾਈਨੀਤ ਮਾਰਕੇ ਬਾਰ ਨੇ ਤੁ ਨੁਦਾਰ ਲੇ ਨਾਈਪੁੰਛ ਨੇ ਨੁ ਤੇਨੁ ਕੀਤੇ ਕੈਰਾਂ ਜੇ ਮੈ ਖੋਨਖੋਨ ਯੂਤੇ ਮੀਨੁ ਵੱਡ ਖਾਣ ਪੇਨਾਈਨੀਤ ਖਾਂ ਖਾਂ ਕੇ ਸੋਹਾਂ ਰੈਂ ਤੋਡ਼ਦਾਬੋਲਾ ਮੈਂ ਦੇ ਕੁਝ ਪਨੇ ਥਾਰੀਆਂਯਾਰੀਆਂ ਚੁ ਪੈਸੇ ਫੀਰੇ ਫੂਗਦਾਹਾਈ ਮੈਨੁ ਨਾ ਕਰਾਕੇ ਦੇ ਮਿਵਾਰੀਆਂਰਾਤੀ ਪੀਤੀ ਵੱਛ ਮੇਰੀ ਮੀਰੀ ਆਖ਼ਦਾਉਦੀਨੇ ਭੁਲ ਜਾਨ ਗਲਾਂ ਜੇਟਾ ਸਾਰੀਆਂਬੇਵੀ ਵੇਭੀ ਗਾਈਕੇ ਮਨ ਮੋਲਮੇ ਤੂਹੂਦਿ ਗਲਤੀ ਨਾ ਫੇਰ ਹਾਰ ਰੋਜ ਕਮੇ ਤੂਬੇਵੀ ਵੇਭੀ ਗੈਕੇ ਮਨ ਸਾਲ ਮੇ ਤੂਹੂਦਿ ਗੈਲਤੀ ਨਾ ਫੇਰ ਹਾਰ ਰੋਜ ਕਮੇ ਤੂਮਨ ਤ੍ਲਵਂਦੀ ਕੈਦੇ ਤੂ ਨਾ ਠਾਲਦਾਬਾਰ ਬਾਰ ਮੇ ਹੁਲਾਜ ਜਾਕੇ ਵੈਮੇ ਤੂਸਾਨੀ ਮੁਖ਼ਿ ਉਟੇ ਲਾਲੀਆ ਨਾ ਰੈਗਿਆਹੈ ਟੈਂਸਿਨ ਤੇਰੀ ਨੇ ਜਟੀ ਖਾਲੀਆਯਾਰੀਆਂਟ ਪੈਸੇ ਫੀਰ ਸੂਖਦਾਗਟਾ ਮੈਂਗੁ ਨਾ ਕਿਰਾਕੇ ਦੇ ਮੇ ਬਾਰਿਆਂਰਾਤੀ ਪੀਤੀ ਵਿਚ ਮੇਰੀ ਮੇਰੀ ਆਖ਼ਦਾਦੇ ਨੇ ਫੁਲ ਜਾਨੇ ਗੱਲਾਂ ਵੇ ਤੁ ਸਾਰੀਆਂਸਾਰੀਆਂ